Virginie Mahieu (39) is leerkracht in basisschool De Taalkoffer in Komen en afdelingsvoorzitter van N-VA Wervik-Geluwe. Ze heeft zelf drie kindjes.
13 maart 2020. De schoolbel gaat. De kinderen vertrekken naar huis. Iedereen zit vol vragen. Hoe zal het nu verder gaan?
Ik ben ervan overtuigd dat ik na de paasvakantie mijn leerlingen terug zal zien. Het is geen ramp. Zoveel tijd gaan we niet verliezen. Ik ben goed mee met mijn jaarplanning, zelfs iets verder dan gepland, dus we maken ons zeker niet ongerust.
‘Zie ik mijn leerlingen dit schooljaar nog terug? Allemaal vragen en zo weinig antwoorden’
Tot we het nieuws krijgen dat scholen langer gesloten blijven. En nu? Zie ik mijn leerlingen dit schooljaar nog terug? En wat met de kinderen die zo hard mijn hulp nodig hebben? Allemaal vragen en zo weinig antwoorden.
We beginnen aan weken van afstandsonderwijs, bundels maken en online contact met elkaar. Berichten van mijn leerlingen dat ze nu echt wel school beginnen te missen en zelfs de juf willen terugzien, hahaha. Af en toe een foto van een leerling om me te laten zien dat ze nog steeds oké zijn.
En dat is voor mij het allerbelangrijkste. Weten dat mijn leerlingen, mijn schatjes die ik zo graag zie, veilig en wel zijn.
‘Weten dat mijn leerlingen, mijn schatjes die ik zo graag zie, veilig en wel zijn: dat is het allerbelangrijkste’
Opeens krijgen we het verlossende nieuws dat scholen opnieuw stilletjesaan open gaan. Dank u wel, minister Weyts! Dank u om ons deze kans te geven! Plannen, puzzelen, aanpassen, … Allemaal niet gemakkelijk en het vraagt zoveel energie van ons als school. Maar als je dan in de klas ziet hoe de kinderen ervan genieten opnieuw naar school te komen, daarvoor doen we het allemaal! Voor hen die ook tijdens de coronacrisis zoveel hebben bijgeleerd en niet enkel op het vlak van onderwijs, maar ook heel wat levenswijsheid meekregen, voor hen die we dit schooljaar terug zo graag hebben gezien.
Comments are closed.